4 Ocak 2010 Pazartesi

Cinsiyetini öğreniyoruz (Kesin olarak olmasa da)

Bebeğimizle görüş günümüz heyecanıyla doktorumuza doğru yola çıkıyoruz..
Önce sağlığına büyümesine bakıyor doktorumuz.. herşey yolunda, bebeğim sağlıklı ve gayet güzel büyümeye devam ediyor...
Sonra sıra geliyor cinsiyetini öğrenmeye.. 16 haftayı doldurduk daha cinsiyetini öğrenemedik yahu..
Gene uğraştırıyor doktoru yaramaz.. Beni de tabi.. sağa dönüyorum, sola dönüyorum, ayağa kalkıp yatıyorum.. yok.. hep aynı pozisyon.. Poposunu görüyoruz sadece :)))
En son sola döndüm monitöre de arkam dönük, Ahmet bey bi daha bakalım göremezsek bi dahaki aya artık dedikten 1 dakika sonra Yücel bak görüyor musun, pipisi var dediğini duydum..
Ben göremiyorum tabi.. Merak etme çıktısını alıyorum görüntünün dedi bana da :))
Yücel de ben görmedim bişi banane deyip duruyor bu arada, kız olduğundan emindi çünkü..
Ben de kız olsun istediğim halde bi Zühtü doğuracağımdan emindim oysaki ama biraz üzüldüm mü sanki..
Bilemiyorum...
Ahmet Bey de karı koca üzüldüğümüz düşünmüş olacak ki.. Neyse bi daha ki ay bi daha bakarız kesin emin oluruz diyor, teselli etmek istercesine ..
Ne tuhaf duygular...
Sanırım benim çook akıllı olacak .. Erkek olduğunu öğrenince onu istemeyiz diye göstermiyor pipisini bize... Böyle düşününce de bayağ bi üzüldüm aslında...
Herşeyi hissediyorlar mı gerçekten?

1 Ocak 2010 Cuma

Yeniyıl yeniyıl yeniyıl yeniyıl herkese kutlu olsun...

Değişik bir yeniyıl organizasyonu içindeyiz bu sene.. Plan hersene olduğu gibi yiyeceğiz, içeceğiz, hoplayacağız değil çünkü..
Çünkü ben sadece yiyebiliyorum ki onu da yapmasam çook iyi olacak.. Bu hamileliğin sonrası da var..
Çok düşünecek ve planlanacak bişi olmadığından bu yeni yılı Nişantaşında karşılamaya karar verdik...

Nişantaşı herzamanki gibi çok güzeldi.. hava da bi o kadar sıcaktı.. Yağan suni kar ise yaşanması gereken bi deneyimdi.. Benim gibi kar tutkunu biri için yani...
Ben yapmamam gereken ama kendime hakim olamadığım bir şekilde hopladım zıpladım...
Sonra zaman geldi başladık saymaya 10,9.8.....................
Elimi karnıma koydum ve 0 da patlayan ilk havai fişeğe bakerken gözlerimden süzülen yaşlara teslim oldum..
Mutluluk gibi bir histi beni ağlatan, heyecan gibi.. Tam isimlendiremediğim bişi aslında...
3 kişiydik o gece orada.. kocam, ben ve oğlumuz.. (Oğlumuz benim hissim tabi)
Bundan sonra hayatımız nasıl olacak diye merak etmeye başladım o andan itibaren..

Sonra yoruldum tabi ve evimize geldik...
ben biraz çatlak olduğumdan doktorum içebilirsin demesine rağmen aylardır içmediğim colayla seramoni yapmaya karar verdim bu gece yeniyıl şerefine..
Öyle değişik ve tatmin edici bir duyguydu ki o ilk yudum..
Sonra bu halimi düşünüp çok güleceğimden eminim..