Uzun zamandır ilk arabam tarzında yürümeye yardımcı birşey arıyordum yani...
Taa ki dün akşam misafirliğe gittiğimiz evde artık kızı 3 yaşına gelmiş bir anne ""yürüteciniz var mı? almadıysanız bizimkini verelim" diyene kadar. Bi bakalım dedim ve gördüğüme inanamadım.. Tam da aradığım gibi birşeydi... Teşekkürlerimizi sunup yürüteci alıp eve doğru yol aldık...
Ve gün boyunca hiç durmadan evi turladı Ege yeni yürüteciyle... Yürüyebiliyor olmanın verdiği mutluluk ve güven gözlerinden okunuyor... Hatta o kadar güveniyor ki kendine yaramazlık yapmaya bile başladı yürüteciyle...
Ve akşam bütün gün yürüteciyle evde dolaşmanın verdiği güvenle ellerini bırakıp bana doğru 3 adım attı :)) Bu 3 mini adım evde ve çevre evlerde şenliklerle kutlandı herzamanki gibi..
Ege'nin attığı 3 adımdan çok o adımların bana doğru atılmış olmasının beni daha çok mutlu etmiş olması hastalıklı bir duygu mudur bilemiyorum ama kendimi çook mutlu ve de güçlü hissediyorum.
ne olduğunu ben ancak 2-3 saat sonra çözmüştüm, tabii ege o zaman yürüyordu, oyuncak yürüme arkadaşlığı işlevini yitirmişti, ege de çeşitli varyasyonlu denemeler yapıyordu :)))
YanıtlaSilMeme Büyütme Ankara, Burun Estetiği Ankara
YanıtlaSil