Tekmeleri hissettim yufffffiiii!!!!!!!!!!!

Sıradan bir iş günü sonrasında evde pc karşısında oturuken birden günümün önem kazanacağını bilemezdim tabi..

Bir yandan Yücel'le laflıyorduk, bi yandan da internette geziniyordum ki bi anda bir "pıt", sonra bi "pıt" daha...

aha neler oluyor diye biraz doğruldum oturduğum yerden.. karnımda bi hareket, içerden mesaj var sanırım dedim Yücel'e ve ağlamaya başladım.. Ay ne kadar sulu gözlü bişi oldum ben bu hamilelikle birlikte..

Hep böyle kalmam umarım...

Oğlum sonunda ben burdayım dedi bana.. yanlış birşekilde oturdum da sıkıştım ben diye mi tekmeledi, yoksa 3 gündür dinlediğim klasik müzikten mi hoşlandı/ya da sıkıldı :) bilemiyorum.. Neyin sebep olduğunu bilmiyorum ama çok daha iyi oldu..

Şimdi de sürekli hareket etsin istiyorum.. Nasıl olacak bu işin sonu...

Ayrıntılı USG , değişik bir deneyim...

Düşündük taşındık ayrıntılı usg'nin çekilmesi gereken bişi olduğuna karar verdik. Randevumuzu da alıp beklemeye başladık.

işte büyük gün geldi.. Ben de kimsenin bilmediği duygular var aslında. Çok korkuyorum, endişeliyim...

Kimseye de belli etmek istemiyorum bu durumu.. Kendi kendime yaşıyorum bu zaman kadar.

Çevremdekilerde zannediyorlar ki bebişi 3 boyutlu göreceğimiz için heyecanlıyım...

Neyse vakit geldi.. USG merkezine gittik. Kısa bir bekleyişten sonra odaya geçtik.

Başladık bakmaya.. Eli, ayağı, parmağı, kalbi, böbrekleri, kalp kapakçıkları, beyni, damarları, damarlarındaki kan akışı, kemikleri... İşte bakılabilecek herşeyine bakıldı.. Ve uzman beklediğim cümleyi kurdu..

-Herşey yolunda.

Oh artık bebeğimi görmenin heyecanını yaşayabilirim bundan sonra...

3 boyutlu görmek değişik bi deneyimdi tabi.. Önce korktum.. Sonra düşündüm.. siyah beyaz 2 boyutlu görüntüden, renkli 3 boyutlu görüntüye geçiş şaşırtı beni. içimde yaşayan bebeğin daha çok farkına vardım..

Bugüne kadar kendini hissettirmediğinden bu görüntüyle durumun ciddiyetine vardım...

Yüzünü gördüğümde gözlerim doldu heyecandan, ağlamak istedim bir anda.. Anne olacağımı anladım resmen.. Bugüne kadar farazi birşeymiş meğerse benim için, bugün gerçek oldu bebeğim..

Ve de 3 boyutlu pipiyle oğlumuz olacağından bir kez daha emin olduk..

Oğlum 686 gr , 20 cm olmuş.. Gayet güzel gelişiyor.. Normal doğum tarihi de 14.06.2010 görünüyor. Bu da demekki haziranın başında aramıza katılır..

USG çekimini sonunda bize bi de DVD verdiler.. Tüm çekimin olduğu.. Süper!! Çok mutlu oldum.. OĞlumun gerçek bi fotosu var artık.. :))))

Çıktığımızda Yücel ve bendeki şaşkınlık hali uzun süre devam etti diyebilirim. Bu kadar teknolojiyi beklememişiz demekki. USG'nin USG sini çektiler resmen..

Şaşkınlığımız geçtikten sonra telefon trafiğimiz başladı.. anneler, babalar arandı herşeyin yolunda olduğu söylendi..Ve huzur içinde evimize dönüldü.

Bu ayrıntılı USG kararını verme aşamasında internette araştırma yaparken karşılaştığım ve aynı benim gibi Haziran da doğum yapacak olan bi grup hamileyle tanıştım. İlk sosyal paylaşım deneyimim olduğundan acemilik çekiyorum biraz ama benimle aynı şeyleri yaşayan, aynı duyguları, sıkıntıları olan, aynı acıları çeken birileriyle konuşmak acayip rahatlatıcı ve mutluluk verici..

Bakalım önümüzdeki günler bize ne getirecek..

Rüyamda Gördüm İsmini...

Rüyamı anlatmalıyım hemen...

"Yücel'le konuşuyoruz.. Ne isim koysak acaba diye.. ( Son günlerde tek konumuz bu zaten,doğal olarak da etkisinde kalıyorum, konu rüyalarıma kadar geliyor.)

Ben diyorum ki İzmir'li olsaydık keşke ikimizden birimiz.. EGE koyardık adını ne güzel isim...

Yücel de diyor ki e biz de Ege'de değilmiydik bebek olduğunda.. Bodrum'daydık EGE koyabiliriz.."

Hatırladığım bu kadar.. sabah uyanır uyanmaz nefes almadan anlattım tabi Yücel' e..

Tepkisi tam da beklediğim gibi oldu.. Beğenmedi..

İsim arama maratonuna devam..

Ben de tam emin değilim ama rüyamda gördüğüm için etkilendim açıkçası bu isimden..

EGE,EGE.. Oğlum EGE.. Kulağa da hoş geliyor heee...

Ve Pipiyi gördük :))

Ve büyük günün sabahında heyecan içindeyim... Bugün artık kesin göreceğiz diye düşünüyorum.

Bugün bebeğimiz babannesiyle tanışacak...

Babanne, Yücel ve ben (anne) buluşup doktorun yolunu tutuyoruz.. Heyecandan kalbim güm güm..

Bu sefer heyecanım çok, kesin eminim göreceğimizden nedense..

Bebeğimiz de bir hareketli bir hareketli ki, yerinde durmuyor.. Babannesine şov yapıyor sanırım. :)

Doktorumuz başladı anlatma ekrandan göstererek.. kalbi, böbreği, idrar kesesi ve ve görüntüyü dondurdu... işte dedi buda pipisi...

Evet hislerim beni yanıltmadı.. En baştan beri hep oğlum olacak diye hissediyordum, gönlümden geçen kız olmasına rağmen..

Hepimiz kız olacağına inanmışız herhalde babanne de dahil olmak üzere kısa bir süre suratımız asıldı ama önemli olan sağlıklı olması olduğundan çabucak olumsuzluktan arındık..

Gelişimi gayet iyi yarı yolu geçtik artık.. Şimdi yeni konumuz ayrıntlıl ultrason çektirsek mi çektirmesek mi..

bakalım araştırıp karar vereceğiz..

Doktordan çıkıp telefon trafiğine başladık.. Herkes cinsiyetiyle ilgili merakla beklemekte çünkü..

Başladım aramaya.. Telefona çıkanlara Zühtüymüş demem yeterli oldu zaten..

Duygusunu hiç belli etmeyense Yücel..

Oğluma birkaç satır yazayım bari;

canım oğlum... Böyle kız olsun istedik falan diye üzülme sakın.. Seni çok seviyoruz ve herzaman da çok seveceğiz.. Şimdi sıra sana Zühtü'den başka bir isim bulmaya geldi..

Hadi bakalım maraton başlasın...