Değişik bir yeniyıl organizasyonu içindeyiz bu sene.. Plan hersene olduğu gibi yiyeceğiz, içeceğiz, hoplayacağız değil çünkü..
Çünkü ben sadece yiyebiliyorum ki onu da yapmasam çook iyi olacak.. Bu hamileliğin sonrası da var..
Çok düşünecek ve planlanacak bişi olmadığından bu yeni yılı Nişantaşında karşılamaya karar verdik...
Nişantaşı herzamanki gibi çok güzeldi.. hava da bi o kadar sıcaktı.. Yağan suni kar ise yaşanması gereken bi deneyimdi.. Benim gibi kar tutkunu biri için yani...
Ben yapmamam gereken ama kendime hakim olamadığım bir şekilde hopladım zıpladım...
Sonra zaman geldi başladık saymaya 10,9.8.....................
Elimi karnıma koydum ve 0 da patlayan ilk havai fişeğe bakerken gözlerimden süzülen yaşlara teslim oldum..
Mutluluk gibi bir histi beni ağlatan, heyecan gibi.. Tam isimlendiremediğim bişi aslında...
3 kişiydik o gece orada.. kocam, ben ve oğlumuz.. (Oğlumuz benim hissim tabi)
Bundan sonra hayatımız nasıl olacak diye merak etmeye başladım o andan itibaren..
Sonra yoruldum tabi ve evimize geldik...
ben biraz çatlak olduğumdan doktorum içebilirsin demesine rağmen aylardır içmediğim colayla seramoni yapmaya karar verdim bu gece yeniyıl şerefine..
Öyle değişik ve tatmin edici bir duyguydu ki o ilk yudum..
Sonra bu halimi düşünüp çok güleceğimden eminim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder