Ama bu sene başka bir heyecan var tabi.. Artık ben de anneyim ve Ege henüz farkında olmasa da benim anneler günüm de kutlanacak bu sene...
Bu sene bütün anneler toplanıp sabah kahvaltısı yaptık... Neden sabah! Çünkü, sonra bütün günümü oğlumla başbaşa geçirmek istememden...
Kahvaltı sonrası evimize gittik... Ve oğlum bana anneler günü hediyesini verdi... :)
Tutunduğu koltuğu bırakarak bana doğru koşarak geldi ve boynuma sarıldı :))
Oğlum artık yürüyor...
Bu durum önce ben, sonra babamız, sonra da çevre evlerde çığlıklarla karşılandı...
Yarın ne hissedeceğimi bilmiyorum ama bugün çook mutluyum..
Annelik ne tuhaf birşey... Özellikle de benim gibi çatlak biri için... Hem zor hem de zor işte...
Annelik çatlaklık, annelik delilik, annelik aklını yitirmek...
Annelik Ege'nin sadece kokusu için dünyanın bir ucuna gitmek, annelik Ege kaka yaptığında sevinmek, annelik attığı ilk adımı çığlıklarla kutlamak, annelik .......... vs.vs.vs.........................
Önce annemlerin, sonra Haziran Annelerimin ve Bütün annelerin anneler günü kutlu olsun...
Anneler Günü Hatırası
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder